AND THEN THERE WERE FOUR!
River krijgt een broertje! Yes! Maar waarom voel ik me soms somber?
Als wij aan River vragen waar de baby is wijst hij naar mijn buik. Wanneer River het wiegje in ons slaapkamer ziet hangen zegt hij baby en schommelt hij de wieg heen weer. Soms begint hij zelf verzonnen liedjes te zingen met daarin het woordje baby. Alles lijkt er op te wijzen dat River precies weet dat ik nu zwanger ben en dat na de geboorte van zijn broertje hij voor altijd bij ons blijft. Dat is natuurlijk niet zo en ik heb niet het idee dat River weet wat hem te wachten staat.
Mijn eerste zwangerschap is compleet het tegenovergestelde van de tweede zwangerschap.
Bij de zwangerschap van River stond ik stil bij elk schopje en elke mijlpaal.
Ik kon uren dagdromen over het moment dat wij hem in onze armen zouden sluiten.
Het was een fijne zwangerschap, ik liet alles op me afkomen, ik genoot van elk moment en ik maakte me geen zorgen over de bevalling.
Tijdens mijn eerste zwangerschap had ik alleen mezelf om voor te zorgen en sliep ik de uren weg. Voor alle moeders die zwanger zijn van hun eerste kindje, rust dagelijks goed uit en slaap zoveel als je kan, want je slaap zal nooit meer hetzelfde zijn!
Tijdens mijn tweede zwangerschap gaat de tijd veel sneller en sta ik minder stil bij het zwanger zijn dit komt voornamelijk omdat ik het druk heb met River.
Ook kan minder rusten en dat in combinatie met me ijzertekort voel ik me de hele dag moe en lusteloos.
Bij deze zwangerschap kijk ik anders naar de bevalling. Er zijn moeders die bevallen met twee vingers in hun neus, nou... het eerste wat deze moeder schreeuwde na de bevalling was; ik neem nooit meer een kind!
Dit was een van mijn grootste leugens ooit, want here we are again, very pregnant!
Wat me het zwaarst valt deze zwangerschap is de aandacht voor river.
Dit maakt me af en toe somber en ik barst dan ook in tranen uit.
Gelukkig weet ik wel dat dit gevoel word versterkt door de zwangerschaphormonen, want die nemen ook de loop met me!
Ik heb het niet alleen over het idee dat River straks onze aandacht moet delen met zijn broertje wat ik ook moeilijk vind maar wat ik nog moeilijker vind is dat ik nu niet de moeder ben die ik was.
Vroeger speelde ik uren lang met River, fietsten we regelmatig een stuk over de Zaanse Schans om molens te kijken en las ik hem voor het slapen gaan wel 10 boekjes voor. Nu is dit anders en lig ik alleen nog maar op de bank, gaan we bijna niet meer naar buiten, en lees ik een kort verhaaltje voor om vervolgens zelf ook naar bed te gaan.
Ik voel meer spanning in mijn lichaam en dat in combinatie met vermoeidheid zorgt er voor dat ik zo nu en dan me geduld sneller verlies met River. Hier heb ik achteraf spijt van maar dat maak ik dan goed met een koekje of een ijsje, niet altijd hoor! Misschien 9 van de 10 keer, grapje.
Ik probeer bewust zoveel mogelijk tijd met River door te brengen door 3 keer een uur op een dag echt met River te spelen, me telefoon vaker weg te leggen en elke dag even naar buiten te gaan.
Dat ik me af en toe somber voel omdat ik voor mijn gevoel te weinig aandacht aan River besteed, bespreek ik ook met mijn vriend gelukkig is hij het hier niet mee eens, hij vind het juist goed dat ik rustig aan doe en laat me duidelijk weten dat hij mij een goede moeder vindt en hoe trots hij op me is.
Gelukkig, want elke moeder wil een goede moeder zijn.
We willen River zoveel mogelijk bij de zwangerschap betrekken.
Hij gaat mee naar elke echo, elk bezoek aan de verloskundige en wij lezen boekjes voor over het krijgen van een broertje of zusje.
Wij zijn vroegtijdig begonnen aan de babykamer zodat hij alvast kan wennen aan het idee dat er straks een baby slaapt in het wiegje bij papa en mama op de slaapkamer.
Toch praten we niet alleen maar over de nieuwe baby, we willen niet dat River zich achtergesteld voelt.
River zal dan ook niet aanwezig zijn in het ziekenhuis of bij de bevalling van zijn broertje.
Wij kiezen er bewust voor om River thuis kennis te laten maken met zijn broertje in zijn eigen veilige omgeving zodat het niet te veel indruk maakt op River.
River zal bij de eerste ontmoeting een zelf uitgekozen cadeautje geven aan de baby en River zal van ons een cadeautje krijgen, zodat hij niet het gevoel heeft dat alles om de baby draait en alleen de baby cadeautjes krijgt.
Hiermee hopen wij River zo goed mogelijk voor te bereiden op het krijgen van een broertje.
Hoe heb jij je eerste kindje voorbereid op de komst van een broertje of zusje?
En heb je nog tips voor mij? Ik hoor dit graag van je! Laat een reactie achter of stuur een berichtje.
Liefs,
Shannen
Als wij aan River vragen waar de baby is wijst hij naar mijn buik. Wanneer River het wiegje in ons slaapkamer ziet hangen zegt hij baby en schommelt hij de wieg heen weer. Soms begint hij zelf verzonnen liedjes te zingen met daarin het woordje baby. Alles lijkt er op te wijzen dat River precies weet dat ik nu zwanger ben en dat na de geboorte van zijn broertje hij voor altijd bij ons blijft. Dat is natuurlijk niet zo en ik heb niet het idee dat River weet wat hem te wachten staat.
Mijn eerste zwangerschap is compleet het tegenovergestelde van de tweede zwangerschap.
Bij de zwangerschap van River stond ik stil bij elk schopje en elke mijlpaal.
Ik kon uren dagdromen over het moment dat wij hem in onze armen zouden sluiten.
Het was een fijne zwangerschap, ik liet alles op me afkomen, ik genoot van elk moment en ik maakte me geen zorgen over de bevalling.
Tijdens mijn eerste zwangerschap had ik alleen mezelf om voor te zorgen en sliep ik de uren weg. Voor alle moeders die zwanger zijn van hun eerste kindje, rust dagelijks goed uit en slaap zoveel als je kan, want je slaap zal nooit meer hetzelfde zijn!
Tijdens mijn tweede zwangerschap gaat de tijd veel sneller en sta ik minder stil bij het zwanger zijn dit komt voornamelijk omdat ik het druk heb met River.
Ook kan minder rusten en dat in combinatie met me ijzertekort voel ik me de hele dag moe en lusteloos.
Bij deze zwangerschap kijk ik anders naar de bevalling. Er zijn moeders die bevallen met twee vingers in hun neus, nou... het eerste wat deze moeder schreeuwde na de bevalling was; ik neem nooit meer een kind!
Dit was een van mijn grootste leugens ooit, want here we are again, very pregnant!
Wat me het zwaarst valt deze zwangerschap is de aandacht voor river.
Dit maakt me af en toe somber en ik barst dan ook in tranen uit.
Gelukkig weet ik wel dat dit gevoel word versterkt door de zwangerschaphormonen, want die nemen ook de loop met me!
Ik heb het niet alleen over het idee dat River straks onze aandacht moet delen met zijn broertje wat ik ook moeilijk vind maar wat ik nog moeilijker vind is dat ik nu niet de moeder ben die ik was.
Vroeger speelde ik uren lang met River, fietsten we regelmatig een stuk over de Zaanse Schans om molens te kijken en las ik hem voor het slapen gaan wel 10 boekjes voor. Nu is dit anders en lig ik alleen nog maar op de bank, gaan we bijna niet meer naar buiten, en lees ik een kort verhaaltje voor om vervolgens zelf ook naar bed te gaan.
Ik voel meer spanning in mijn lichaam en dat in combinatie met vermoeidheid zorgt er voor dat ik zo nu en dan me geduld sneller verlies met River. Hier heb ik achteraf spijt van maar dat maak ik dan goed met een koekje of een ijsje, niet altijd hoor! Misschien 9 van de 10 keer, grapje.
Ik probeer bewust zoveel mogelijk tijd met River door te brengen door 3 keer een uur op een dag echt met River te spelen, me telefoon vaker weg te leggen en elke dag even naar buiten te gaan.
Dat ik me af en toe somber voel omdat ik voor mijn gevoel te weinig aandacht aan River besteed, bespreek ik ook met mijn vriend gelukkig is hij het hier niet mee eens, hij vind het juist goed dat ik rustig aan doe en laat me duidelijk weten dat hij mij een goede moeder vindt en hoe trots hij op me is.
Gelukkig, want elke moeder wil een goede moeder zijn.
We willen River zoveel mogelijk bij de zwangerschap betrekken.
Hij gaat mee naar elke echo, elk bezoek aan de verloskundige en wij lezen boekjes voor over het krijgen van een broertje of zusje.
Wij zijn vroegtijdig begonnen aan de babykamer zodat hij alvast kan wennen aan het idee dat er straks een baby slaapt in het wiegje bij papa en mama op de slaapkamer.
Toch praten we niet alleen maar over de nieuwe baby, we willen niet dat River zich achtergesteld voelt.
River zal dan ook niet aanwezig zijn in het ziekenhuis of bij de bevalling van zijn broertje.
Wij kiezen er bewust voor om River thuis kennis te laten maken met zijn broertje in zijn eigen veilige omgeving zodat het niet te veel indruk maakt op River.
River zal bij de eerste ontmoeting een zelf uitgekozen cadeautje geven aan de baby en River zal van ons een cadeautje krijgen, zodat hij niet het gevoel heeft dat alles om de baby draait en alleen de baby cadeautjes krijgt.
Hiermee hopen wij River zo goed mogelijk voor te bereiden op het krijgen van een broertje.
 |
| 23 Juni 2018 |
Hoe heb jij je eerste kindje voorbereid op de komst van een broertje of zusje?
En heb je nog tips voor mij? Ik hoor dit graag van je! Laat een reactie achter of stuur een berichtje.
Liefs,
Shannen
Reacties
Een reactie posten