Een gezin van vier.
Al ruim drie maanden zijn wij een gezin van vier, hoe gaat het nu?
Boaz is bijna 4 maanden oud, wat gaat de tijd snel!
Ik weet nog dat ik op mijn blog schreef dat de tijd niet snel genoeg kon gaan naar de bevalling toe, terwijl de tijd van mij nu wel even stil mag blijven staan.
De afgelopen 3 maanden zijn niet altijd makkelijk geweest!
In deze blogpost zal ik openhartig vertellen hoe ik deze 3 maanden heb ervaren en hoe het nu echt met mij gaat.
Een gezin van vier, hier heb ik altijd van gedroomd,.
Een gezellig huisje, een lieve vriend en twee gezonde kinderen.
ik geniet hier heel erg van!
Ik heb alles wat mijn hartje begeert en toch voel ik mij niet altijd gelukkig!
Ik vind het niet eerlijk, dat ik dit denk en ik spreek dit ook niet vaak uit.
Ik heb alle redenen om gelukkig te zijn en ik schaam mezelf ervoor dat ik me zo voel.
Toen ik zwanger was heb ik een beeld voor mezelf gecreëerd waarin wij het perfecte gezin zouden zijn, waarbij de dag zo was ingedeeld dat alles vlekkeloos zou verlopen.
Nu weet ik natuurlijk dat het perfecte gezin niet bestaat, perfect is misschien ook wel wat overdreven maar ik ging er in ieder geval niet van uit dat er dagen tussen zouden zitten waarbij ik niet toe zou komen aan douchen, aankleden of eten!
De dagen lopen hier in huis altijd anders dan ik het de avond daarvoor bedenk.
Boaz is een hele lieve baby, maar wel aanhankelijk!
Thuis wilt hij bijna de hele opgetild worden en het liefst door mij,
ik heb daardoor bijna geen beweging vrijheid en ik draag Boaz daarom ook vaak in de draagdoek thuis.
Hij kan vrijwel niet in de box liggen of in de Newborn set van de kinderstoel zitten (ik moet wel zeggen dat het steeds beter gaat) , tenzij iemand hem aandacht geeft.
Omdat Boaz het liefst altijd bij mij wil zijn vind ik het moeilijk om ergens heen te gaan zonder hem.
Dat klinkt misschien heel overdreven, maar het is weleens voorgekomen dat hij een uur lang heeft gehuild als ik weg was.
Ik vind dit erg zielig voor Boaz en het voelt als een last voor diegene die op Boaz past op dat moment.
Er is vaak genoeg tegen mij gezegd dat hij ook lacht en om zich heen kijkt.
Ook al zou hij huilen dat het niet uitmaakt, en dat hij het vanzelf leert.
Toch maakt het voor mij moeilijk om de stap te nemen om even alleen weg te gaan.
Wij blijven dit oefenen.
Ik laat hem nu af en toe alleen bij bijvoorbeeld Job of me (schoon)moeder.
Als Boaz wakker is (en ik in de buurt ben), is hij een hele vrolijke baby hij ontwikkelt zicht goed, lacht veel en kan hij heerlijk brabbelen.
Zijn lieve gezichtje en lachje maakt alles weer goed.
Dat hij evengoed zoveel energie heeft verbaast ons, want in de wieg slapen doet hij zowel overdag als in de nacht vrijwel niet.
Terwijl River vlak na de geboorte de meeste nachten door sliep, is dit bij Boaz een heel ander verhaal.
Na zijn geboorte werd hij in de nacht 3 keer wakker.
Dan dronk hij melk en sliep hij daarna heerlijk door in zijn eigen wieg.
Dit ging goed tot hij 1 maand oud waas daarna hij werd steeds vaker wakker en ging na drinken niet meer slapen, zeker niet in zijn eigen wieg.
Ik was pas bevallen en ik vond het niet erg om nog even met hem te knuffelen bij ons in bed en om van hem te genieten.
Helaas gaat het sindsdien niet veel beter en zitten er nu nachten tussen dat Boaz bijna de hele nacht lacht, aandacht vraagt doormiddel van geluiden maken en daarna begint te huilen.
Dit doet hij dan na elke voeding en is in de ochtend vanaf 4 uur wakker tot een uurtje of zes.
Dat wij een baby zouden krijgen die niet zo door slapen hadden wij ons enigszins op voorbereid, dat dit zoveel energie zou kosten niet.
Gelukkig gaat het steeds beter overdag en slaapt hij steeds vaker en langer en hoe zwaar het ook is leg ik hem in de nacht nu ook in zijn wieg.
Hij begint dan vaak meteen met huilen en als ik zijn speentje bij hem in doe spuugt hij deze uit.
Toch laat ik hem liggen en probeer ik hem zachtjes heen en weer te wiegen (dat is zo een voordeel van de hang wieg).
Vaak blijft hij nog even huilen en na een een minuutje of twee doe ik zijn speentje weer in en wieg ik hem heen weer heen, toch spuugt hij dan vaak zijn speentje weer uit.
Dit proces blijf ik herhalen tot hij in slaapt valt.
S'nachts is dit zwaar, zeker omdat River tussen 8 uur en 9 uur (wat een luxe, he) wakker wordt en vol energie zit om de dag te starten.
River heeft door de bevalling van Boaz heen geslapen, en slaapt gelukkig ook door het gehuil heen.
Met Riv gaat alles goed.
Hij gaat nu naar de peuterspeelzaal en vindt dit heel leuk.
Ik ben blij dat hij nu 2 keer in de week wat voor zich zelf heeft en daar met kindjes van zijn eigen leeftijd kan spelen.
Hij zit volop in de peuterpubertijd en luisteren ho maar !
Gelukkig hij heel erg lief voor Boaz en Boaz voor hem.
De band die zij nu al hebben zo bijzonder!
Ik pas nu vooral de 3 R'en toe (rust, reinheid en regelmaat) en zeker de laatste R is voor Boaz heel belangrijk.
Zijn indeling ziet er ongeveer zo uit:
Slapen - borstvoeding - samen spelen - zelf spelen (in de box of op het kleed op de de grond, soms is dit maar 5 minuten moet ik toegeven) - als hij dan moe wordt krijgt hij een schone luier - in bed leggen om te slapen.(hazenslaapjes)
Dit werkt voor ons goed en Boaz wordt steeds relaxter.
Wij krijgen extra ondersteuning van het consultatiebureau!
Ook praat ik met een psycholoog.
Dit is omdat ik Boaz hoor huilen terwijl hij niet huilt.
Dit gebeurt vaak onder de douche ,maar het gebeurt ook als hij bij me op de bank dan hoor ik hem huilen in de slaapkamer, wat natuurlijk helemaal niet kan.
Dit en andere kleine factoren geven mij een naar gevoel waardoor ik me niet altijd even prettig voel.
Het is fijn om hier met iemand van buiten af over te praten.
Ook praat ik dagelijks met andere moeders en ook zij hebben wel een last van een huilbuien en verloopt niet alles vlekkeloos.
Het klinkt misschien gek, maar dit geeft mij een fijn gevoel om te weten dat ik niet de enige ben die zich niet altijd even 'happy' voelt.
Ik vind dat dit ook besproken moet worden!
Dat het helemaal niet gek is als je, je als kersverse moeder niet altijd gelukkig voelt.
Deze emoties hebben wij niet onder controle, hoe graag wij dat ook willen!
Wat ik elke dag doe is 2 lijstjes te maken als ik opsta.
Op het ene lijstje schrijf ik 3 dingen waarmee ik gelukkig ben en op het andere lijstje schrijf ik kleine 3 taakjes op die ik die dag graag zou willen doen (bijvoorbeeld de was opvouwen maar het kan ook zijn eendjes voeren met River).
Als ik me even down voel kijk ik naar het lijstje en denk ik er zijn zoveel redenen om gelukkig te zijn.
Door het lijstje met de 3 dingen die ik graag zou willen doen die dag, heb ik aan het eind van de dag het gevoel dat ik niet nutteloos ben geweest.
Deze tip kreeg ik van mijn moeder, oma weet raad, haha!
En tuurlijk wil ik niet alleen over de negatieve dingen praten, maar soms mag het best even gezegd worden, zodat jij weet dat jij niet de enige bent waarbij het niet allemaal even perfect gaat!
Mijn mannen, vullen mijn hart met liefde en ik zou het voor geen goud anders willen.
Heb jij nog tips voor mij? of maak je hetzelfde mee? stuur mij dan vooral een berichtje en dan kunnen wij met elkaar kletsen.
Liefs,
Shannen
Boaz is bijna 4 maanden oud, wat gaat de tijd snel!
Ik weet nog dat ik op mijn blog schreef dat de tijd niet snel genoeg kon gaan naar de bevalling toe, terwijl de tijd van mij nu wel even stil mag blijven staan.
De afgelopen 3 maanden zijn niet altijd makkelijk geweest!
In deze blogpost zal ik openhartig vertellen hoe ik deze 3 maanden heb ervaren en hoe het nu echt met mij gaat.
Een gezin van vier, hier heb ik altijd van gedroomd,.
Een gezellig huisje, een lieve vriend en twee gezonde kinderen.
ik geniet hier heel erg van!
Ik heb alles wat mijn hartje begeert en toch voel ik mij niet altijd gelukkig!
Ik vind het niet eerlijk, dat ik dit denk en ik spreek dit ook niet vaak uit.
Ik heb alle redenen om gelukkig te zijn en ik schaam mezelf ervoor dat ik me zo voel.
Toen ik zwanger was heb ik een beeld voor mezelf gecreëerd waarin wij het perfecte gezin zouden zijn, waarbij de dag zo was ingedeeld dat alles vlekkeloos zou verlopen.
Nu weet ik natuurlijk dat het perfecte gezin niet bestaat, perfect is misschien ook wel wat overdreven maar ik ging er in ieder geval niet van uit dat er dagen tussen zouden zitten waarbij ik niet toe zou komen aan douchen, aankleden of eten!
De dagen lopen hier in huis altijd anders dan ik het de avond daarvoor bedenk.
Boaz is een hele lieve baby, maar wel aanhankelijk!
Thuis wilt hij bijna de hele opgetild worden en het liefst door mij,
ik heb daardoor bijna geen beweging vrijheid en ik draag Boaz daarom ook vaak in de draagdoek thuis.
Hij kan vrijwel niet in de box liggen of in de Newborn set van de kinderstoel zitten (ik moet wel zeggen dat het steeds beter gaat) , tenzij iemand hem aandacht geeft.
Omdat Boaz het liefst altijd bij mij wil zijn vind ik het moeilijk om ergens heen te gaan zonder hem.
Dat klinkt misschien heel overdreven, maar het is weleens voorgekomen dat hij een uur lang heeft gehuild als ik weg was.
Ik vind dit erg zielig voor Boaz en het voelt als een last voor diegene die op Boaz past op dat moment.
Er is vaak genoeg tegen mij gezegd dat hij ook lacht en om zich heen kijkt.
Ook al zou hij huilen dat het niet uitmaakt, en dat hij het vanzelf leert.
Toch maakt het voor mij moeilijk om de stap te nemen om even alleen weg te gaan.
Wij blijven dit oefenen.
Ik laat hem nu af en toe alleen bij bijvoorbeeld Job of me (schoon)moeder.
Als Boaz wakker is (en ik in de buurt ben), is hij een hele vrolijke baby hij ontwikkelt zicht goed, lacht veel en kan hij heerlijk brabbelen.
Zijn lieve gezichtje en lachje maakt alles weer goed.
Dat hij evengoed zoveel energie heeft verbaast ons, want in de wieg slapen doet hij zowel overdag als in de nacht vrijwel niet.
Terwijl River vlak na de geboorte de meeste nachten door sliep, is dit bij Boaz een heel ander verhaal.
Na zijn geboorte werd hij in de nacht 3 keer wakker.
Dan dronk hij melk en sliep hij daarna heerlijk door in zijn eigen wieg.
Dit ging goed tot hij 1 maand oud waas daarna hij werd steeds vaker wakker en ging na drinken niet meer slapen, zeker niet in zijn eigen wieg.
Ik was pas bevallen en ik vond het niet erg om nog even met hem te knuffelen bij ons in bed en om van hem te genieten.
Helaas gaat het sindsdien niet veel beter en zitten er nu nachten tussen dat Boaz bijna de hele nacht lacht, aandacht vraagt doormiddel van geluiden maken en daarna begint te huilen.
Dit doet hij dan na elke voeding en is in de ochtend vanaf 4 uur wakker tot een uurtje of zes.
Dat wij een baby zouden krijgen die niet zo door slapen hadden wij ons enigszins op voorbereid, dat dit zoveel energie zou kosten niet.
Gelukkig gaat het steeds beter overdag en slaapt hij steeds vaker en langer en hoe zwaar het ook is leg ik hem in de nacht nu ook in zijn wieg.
Hij begint dan vaak meteen met huilen en als ik zijn speentje bij hem in doe spuugt hij deze uit.
Toch laat ik hem liggen en probeer ik hem zachtjes heen en weer te wiegen (dat is zo een voordeel van de hang wieg).
Vaak blijft hij nog even huilen en na een een minuutje of twee doe ik zijn speentje weer in en wieg ik hem heen weer heen, toch spuugt hij dan vaak zijn speentje weer uit.
Dit proces blijf ik herhalen tot hij in slaapt valt.
S'nachts is dit zwaar, zeker omdat River tussen 8 uur en 9 uur (wat een luxe, he) wakker wordt en vol energie zit om de dag te starten.
River heeft door de bevalling van Boaz heen geslapen, en slaapt gelukkig ook door het gehuil heen.
Met Riv gaat alles goed.
Hij gaat nu naar de peuterspeelzaal en vindt dit heel leuk.
Ik ben blij dat hij nu 2 keer in de week wat voor zich zelf heeft en daar met kindjes van zijn eigen leeftijd kan spelen.
Hij zit volop in de peuterpubertijd en luisteren ho maar !
Gelukkig hij heel erg lief voor Boaz en Boaz voor hem.
De band die zij nu al hebben zo bijzonder!
Ik pas nu vooral de 3 R'en toe (rust, reinheid en regelmaat) en zeker de laatste R is voor Boaz heel belangrijk.
Zijn indeling ziet er ongeveer zo uit:
Slapen - borstvoeding - samen spelen - zelf spelen (in de box of op het kleed op de de grond, soms is dit maar 5 minuten moet ik toegeven) - als hij dan moe wordt krijgt hij een schone luier - in bed leggen om te slapen.(hazenslaapjes)
Dit werkt voor ons goed en Boaz wordt steeds relaxter.
Wij krijgen extra ondersteuning van het consultatiebureau!
Ook praat ik met een psycholoog.
Dit is omdat ik Boaz hoor huilen terwijl hij niet huilt.
Dit gebeurt vaak onder de douche ,maar het gebeurt ook als hij bij me op de bank dan hoor ik hem huilen in de slaapkamer, wat natuurlijk helemaal niet kan.
Dit en andere kleine factoren geven mij een naar gevoel waardoor ik me niet altijd even prettig voel.
Het is fijn om hier met iemand van buiten af over te praten.
Ook praat ik dagelijks met andere moeders en ook zij hebben wel een last van een huilbuien en verloopt niet alles vlekkeloos.
Het klinkt misschien gek, maar dit geeft mij een fijn gevoel om te weten dat ik niet de enige ben die zich niet altijd even 'happy' voelt.
Ik vind dat dit ook besproken moet worden!
Dat het helemaal niet gek is als je, je als kersverse moeder niet altijd gelukkig voelt.
Deze emoties hebben wij niet onder controle, hoe graag wij dat ook willen!
Wat ik elke dag doe is 2 lijstjes te maken als ik opsta.
Op het ene lijstje schrijf ik 3 dingen waarmee ik gelukkig ben en op het andere lijstje schrijf ik kleine 3 taakjes op die ik die dag graag zou willen doen (bijvoorbeeld de was opvouwen maar het kan ook zijn eendjes voeren met River).
Als ik me even down voel kijk ik naar het lijstje en denk ik er zijn zoveel redenen om gelukkig te zijn.
Door het lijstje met de 3 dingen die ik graag zou willen doen die dag, heb ik aan het eind van de dag het gevoel dat ik niet nutteloos ben geweest.
Deze tip kreeg ik van mijn moeder, oma weet raad, haha!
En tuurlijk wil ik niet alleen over de negatieve dingen praten, maar soms mag het best even gezegd worden, zodat jij weet dat jij niet de enige bent waarbij het niet allemaal even perfect gaat!
Mijn mannen, vullen mijn hart met liefde en ik zou het voor geen goud anders willen.
Heb jij nog tips voor mij? of maak je hetzelfde mee? stuur mij dan vooral een berichtje en dan kunnen wij met elkaar kletsen.
Liefs,
Shannen
Ik voel je heel erg bij deze blog, en vind het mooi hoe jij je gevoelens open en bloot durft te stellen! ben zelf moeder van een zoontje van 2 en ik begrijp heel erg hoe je je soms voelt!
BeantwoordenVerwijderen